نوشته شده توسط admin در دسته شعر آسمان | بدون نظر
بین خودمان باشد
پهن کردن آسمان برایم آنقدر بزرگ نشدم
که نیش مارزنگی به ساقه ام برسد نگاه هایمان که بهم گره می خورد
سوار نت های تارت می شوم
زنگونه ها به صدا درآمدند
وهزارمین عدد خوش یمن بین ما نشست
هنوزدراخترک کوچکمان
زیر حباب منتظرم که ستاره ها
را قاب بگیری و
بره ای سوغات بیاوری.
تبلیغات
